Richard en Anton trakteren iedere ongenode gast op een gevoelige mep met een kwalitatief prima knuppel.

Inbrekers op heterdaad betrapt en direct ingerekend door doortastende bewoners

Vorige week maandagnacht was het stil op Marken. Iedereen was in diepe rust. Iedereen behalve Richard en Anton (*). Zoals gewoonlijk sliepen deze buurmannen een hazeslaapje. "Ik slaap altijd heel licht en ben bij het minste gerucht klaarwakker," vertelt Richard (48). "Mijn buurman Anton heeft me wel 'ns verteld dat hij óók zo'n rare snurker is. Och, een probleem is het niet. Zoiets went. Ergens tussen drie en vier uur hoorde ik dat een auto bij mij voor de deur aan de IJsselmeerweg stopte. Ik m'n bed uit en ik rook meteen onraad. Supersnel m'n kleren aangeschoten en buurman Anton gebeld. 'Anton,' zei ik, 'trek vlug je broek aan en kom naar mij toe want er staat een auto met draaiende motor en gedoofde lichten bij mij voor de deur'."
Heel even dacht Richard (55) dat er een taxi in zijn straat stond. Maar dat was vreemd, want welke taxi heeft een aanhanger..? De niet bang uitgevallen Marker glipte zijn huis uit en noteerde direct het kenteken van de verdachte auto. De inzittenden waren in geen velden of wegen te zien.

Richard: "Verdachte zaak. In de aanhanger stonden enkele fietsen. Blijkbaar net gestolen en klaar om mee te nemen. M'n buurman alarmeerde zonder aarzelen de politie. Bij de aanhanger zagen we ook nog een tas vol vlees staan. Volgens ons zojuist uit een diepvriezer gejat. Wij op zoek naar de mannen en voor alle zekerheid had ik een stuk eikehout bij me, ter grootte van een honkbalknuppel. Opeens staan we in het donker voor een lange vent. Hij droeg geen hoedje maar hij schrok wèl! Het stuk gespuis rende naar zijn auto en scheurde ermee weg. Omdat wij de buurt als onze broekzak kennen renden we naar de Minneweg en daar zagen we nog net de achterlichten van die auto in de duisternis verdwijnen. En toen... wie kwam daar aangelopen? Inderdaad, boefje nummer twee. Hij liep zó in onze armen. 't Ventje sprak geen woord Nederlands, maar dat was geen probleem. Ik zwaaide met die knuppel en zei: 'Als je één stap doet doe ik net of je hoofd een honkbalbal is!!' Hij begreep ons perfect. Richard fouilleerde hem en pakte al zijn bezittingen af, waaronder zijn telefoon. Hij had zich in járen niet gewassen want hij stonk erger dan een beerput. Bij de Minneweg is een bushalte. In het bushokje gebaarden we dat hij moest gaan zitten en zich héél koest houden. Een compliment voor de politie want al een paar minuten later was er een eenheid ter plaatse en we konden de dief, het bleek een Pool te zijn als hapklare brok aan de agenten meegeven. Die dreigementen van ons waren echt gemeend: als de man het gewaagd had zich te verzetten zouden we hem een behoorlijke timmer verkocht hebben. Want je moet nu eenmaal met je jatten van andermans spullen afblijven, nietwaar?

Van verder slapen is die nacht weinig terecht gekomen. Richard en Anton werden thuis door hun familie als helden ingehaald. De hele buurt leefde mee met het moedige optreden van het duo. Dank zij hun kordate optreden kon voorkomen worden dat diverse eigendommen gestolen werden. Ook de gevluchte dief, eveneens een Pool, kon achterhaald worden. Vastgesteld werd dat één van hen nog een gevangenisstraf van 90 dagen tegoed heeft.

Bloemen van politie
In de woningen van de mannen van het 'arrestatie team van Marken' is het één grote bloemenzee. Buren boden de dapperen een fleurige ruiker aan. Ook de politie liet zich niet onbetuigd. Namens de chef van het politie district Zaanstreek-Waterland werd een fraai boeket op het adres aan de IJsselmeerweg afgeleverd. 'Veel dank. U hebt prima gehandeld!' vermeldde het bijgaande kaartje. Zowel Richard als Anton kunnen nu vrolijk lachen om het niet alledaagse avontuur dat zij achter de rug hebben.

 "Maar we hebben er ook van geleerd," zeggen zij. "De mensen moeten, vooral nu de dagen kort zijn en de nachten lang, de schuren op slot doen. Geef de dief geen kans en maak het hem zo moeilijk mogelijk. En bovendien: wees niet bang maar grijp bij onraad direct in en bel de politie. Bij ons in de buurt hebben we er nu al voor gezorgd dat de dief zonder werk komt te zitten. Want we hebben inmiddels een 'belboom' in het leven geroepen. Het werkt heel eenvoudig: bij onraad pak je een lijst waar tien telefoonnummers van buurtbewoners op staan. De eerste die wakker wordt belt alle nummers en we sluiten met z'n allen zonder aarzelen de wijk af. Knappe jongen die ons dan nog kan ontglippen. Vraag het maar aan onze Poolse gasten!"

(*) Op verzoek van de betrokkenen zijn de namen aangepast.

Afgelopen donderdagavond organiseerde Rijkswaterstaat een informatiebijeenkomst in dorpshuis Het Trefpunt op Marken. De bijeenkomst ging over de versterking van de dijken rond Marken. Ruim 120 inwoners van Marken hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging, om deze bijeenkomst bij te wonen, ondanks het tijdstip, van 18.00 tot 20.00 uur.

Het programma van de avond was:
Opening door Berthe Brouwer, gesprekleider
Presentatie dijkversterkingplan door Bart Spaargaren, projectmanager
Gelegenheid tot vragen
Reactie Liz van Duin, directeur Water en Scheepvaart
Sluiting door Berthe Brouwer

De planning van Rijkswaterstaat:
Maart - juni 2013 : Vingeroefening haalbaarheid meerlaagsveiligheid
Juli 2013 : Besluit pilot
Augustus 2013 - augustus 2014 : Indicatieve doorlooptijd pilot
2e helft 2014 : Besluitvorming maatregelen, meerlaagsveiligheid dan wel ter visie legging dijkversterkingplan
2015 - 2017 : Realisatie

Totale kosten : € 30 miljoen

Neel Huurman-Zeeman is sinds de oprichting in 2001, secretaris van de Stichting Eilandraad Marken. De Eilandraad is opgericht om de belangen van de inwoners van de Kern Marken te vertegenwoordigen bij de Gemeente Waterland, Rijkswaterstaat, Hoogheemraadschap et cetera.

1. Favoriete tijdsbesteding in Waterland?
   Wandelen met mijn hond langs de dijk rond Marken.
2. Welke inwoner van Waterland mag van u een lintje krijgen?
   Alle mensen die zich al jarenlang inzetten als vrijwil- liger voor een vereniging, club of instantie.
3. Wat zou uw eerste daad zijn als u burgemeester van Waterland was?
   De toeristenbelasting toekennen aan de kern waar de gelden ontvangen worden, zodat de inwoners nog meer gestimuleerd worden hun dorp mooi te houden.
4. Met wie zou u graag een dag willen ruilen? David van Gennep van Stichting AAP. Deze stichting houdt zich al jarenlang bezig met het terugplaatsen van uitheemse dieren in hun natuurlijke leefomge- ving. Het is jammer    dat een dergelijke stichting moet bestaan, maar zolang er mensen zijn die kangaroo's, chimpansees en dergelijke als huisdier houden, zal deze stichting het werk moeten opknappen. Wist u trouwens dat u ook Airmails        kunt doneren aan Stich- ting AAP zodat men hiervan vliegtickets kan kopen voor het heen en weer vliegen van de dieren?
5. Wie krijgt van u een rode kaart?
     Alle mensen die dieren mishandelen en mensen die geweld gebruiken uit hoofde van hun geloof.
6. Heimelijk genoegen?
   Op een mooie zomeravond met een stel vrienden in de tuin zitten rondom de vuurkorf.
7. Wat zou u doen met een miljoen?
   Een groot deel weggeven en met het andere deel vele verre reizen maken.
8. Levensmotto?
   Leven en laten leven.
9. Als ik meer vrije tijd had, zou ik...?
   Meer gaan lezen en reizen.
10. Met wie zou u een weekje op een onbewoond eiland door willen brengen en wat gaat er mee in de koffer?
    Moeilijke vraag er lopen vele interessante mensen rond op deze aardbol. Mijn voorkeur gaat uit naar Rob de Nijs en Nelson Mandela.

Steppen tegen de wind in en in de regen. De weergoden waren de Markers twee jaar geleden bij de Step en Run door Marken niet gunstig gezind.

Palingroken, een sportmiddag en de kerkdienst op zondagochtend. Het zijn onderdelen die tijdens de Marker havenfeesten ieder jaar op
de agenda staan. Maar de organisatie van het evenement, de Marker Evenementen Stichting (MES), verzint ook steeds iets nieuws. Dit jaar is dat Nordic Walking en een optreden van Jan Smit.

De MES bestaat zondag 2 juli precies tien jaar en dat moet gevierd.,,We wilden graag iets bijzonders doen", legt voorzitter Dirk Boes uit.,,Een optreden van Jan Smit leek ons gezellig, leuk voor alle doelgroepen. Op zondag hebben we tenslotte ook vaak een wat ouder publick in de tent." Dat de Marker bevolking een optreden van de Volendammer wel zag zitten, bleek uit de run op de kaarten. Binnen driekwartier was de tent uitverkocht. Boes:,,Dat hadden we echt niet verwacht." Maar de havenfeesten, van donderdag tot en met zondag, staan niet het hele weekeinde in het teken van dit optreden. De vaste onderdelen staan ook nu op de agenda. Boes:,,Er is een groot aantal mensen dat het palingroken op zaterdag geweldig vindt. Dat gaat natuurlijk altijd door. Op andere dagen zie je die mensen helemaal niet in de tent. Het darten is een jaartje weggeweest, maar wegens de vraag hebben we dat ook weer ingedeeld."

Dorps
Een playbackshow voor volwassenen is wegens succes van het vorige jaar opnieuw onderdeel van de havenfeesten 2006. De proefles Nordic Walking, donderdagavond, en de band Trend, op de zaterdagavond, zijn nieuw. ,,Dat hadden mensen ingevuld op een enquête die we vorig jaar lieten rondgaan", vertelt vicevoorzitter Eddy Schipper.,,We willen niet ieder jaar hetzelfde laten terugkomen. We organiseren dit feest voor iedereen. Het moet een dorpsfeest voor jong en oud zijn." Omdat alle activiteiten om en rond de haven plaatsvinden, binnen én buiten, hangt en staat het succes van de feesten met het weer. Boes:,,Vorig jaar was het bijvoorbeeld heel warm tijdens de kindershow. Dan kun je de tent wel opengooien, maar de kinderen gaan liever zwemmen. Veel sportactiviteiten vinden buiten plaats. De sporters vinden het niet zo erg als het een beetje regent. Maar als niemand vanwege het weer komt kijken, is dat niet leuk." Toch denken Boes en Schipper dat de havenfeesten weer een succes worden.,,Omdat de MES tien jaar bestaat, maken we er iets bijzonders van. We hopen dan ook dat de tent vooral zondag vol is. We geven ook nog iets leuks weg aan de Markers, een praktische verrassing waar iedereen iets mee kan."

Is Christo op Marken geweest? Je zou het haast denken als je de brug achter Sijtje Boes ziet. En als het 't werk van Christo is, dan heeft hij feilloos aangevoeld met welke kleur je de oranjegezinde Markers een plezier doet.

Maar waarschijnlijk zijn het gewoon de medewerkers van Rijkswaterstaat geweest, die een deel van de brug hebben ingepakt. De werkzaamheden in de omgeving van de haven, waar de vernieuwing van een aantal bruggetjes onderdeel van was, zijn ongeveer halverwege. De bruggen bij Sijtje Boes en Buurt 4 zijn geheel vernieuwd in oorspronkelijke stijl. Ze zijn een behoorlijke tijd afgesloten geweest voor (auto)verkeer. Voet gangers moesten gebruik maken van een noodbrug. Deze week werden de bruggen weer opengesteld. Gisteren werd de noodbrug bij Buurt 4 verwijderd door Rijkswaterstaat, nadat de avond ervoor ongeduldige buurtbewoners al waren begonnen met het weghalen van onderdelen van de noodbrug.

Behalve aan de bruggen zijn ook herstelwerkzaamheden verricht aan de beschoeiing en is het straatwerk helemaal ver nieuwd. Al die onderdelen moeten weer minstens een halve eeuw meegaan. Volgende maand wordt begonnen met werkzaamheden aan onder meer de noordzijde van de haven en de westelijke kade. De constructie daarvan moet vervangen worden. In oktober wordt ook de kadeconstructie van de Postbootkade vervangen. Het scheepvaartverkeer zal van die werkzaamheden hinder ondervinden. Dat kan geen gebruik maken van de kades terwijl waaraan gewerkt wordt.

Naar verwachting gaat de hele onderhoudsklus van Rijkswaterstaat nog een klein half jaar duren. Begin volgend jaar moeten de werkzaamheden zijn afgerond.

Er zijn verschillende afbeeldingen bewaard gebleven van het hooien en hooivaren op het toenmalige eiland Marken. Het hooien was vroeger een belangrijke inkomstenbron voor de Markers. Dankzij de vruchtbare grond kon het gras per seizoen vaak twee maal worden gemaaid.
Het (onbrandbare) hooi werd na voorziening van de eigen behoefte geëxporteerd en men had over afzetmogelijkheden niet te klagen.
Vooral boeren langs de Vecht waren geïnteresseerd. Voor schippers was het hooivaren een lucratieve bezigheid. In de jaren twintig van de vorige eeuw leverde het per man ongeveer 1000 gulden op. Het betrof zo'n veertig botters, dus tel maar uit.
Het vervoer van het land naar de haven gebeurde met hooivletten, fuikenboten en binnenbootjes. Op de laatste vlet werden voor op waterplanten gezet zoals sommige afbeeldingen tonen.
Terwijl het maaiwerk vaak door maaiers uit het Gooi of Gelderland werd gedaan, waren de Marker vrouwen met name betrokken bij het zogenoemde ophooien. Zij verdienden daarmee per dag anderhalve gulden per persoon. Van's morgens acht tot 's avonds acht zwoegden zij in een speciaal hooikostuum op het land. Het hooien op Marken maakte indruk op Charles de Coster, een Franstalig auteur uit Brussel die in 1877 Marken bezocht. Over het hooien schreef hij: 'De tijd van de hooioogst is een zeer schilderachtige tijd. Alle heuvels en de glooiingen van de hoogten zijn bespikkeld met de gestalten van de vrouwen, die uit de verte bloemen lijken met hun witte hoofdtooi, hun rode of blauwe zakdoeken die eraan bevestigd zijn en als zonnescherm dienst doen, hun witte voorschoten, hun violetbruine rokken, hun zwarte kousen en hun schoenen met zilveren gespen. Niet ver van hun moeders dansen de snoezig geklede meisjes vrolijk rond'.
Het lijkt erop dat Charles de Coster met name door de Marker vrouwen werd geimponeerd; hij schrijft namelijk geen woord over de mannen en hun dracht.

Nicolette Schouten (29) heeft samen met haar man Frank (29) hun huis verbouwd in drie maanden tijd.

Nicolette: "Eigenlijk heeft Frank veel meer gedaan dan ik. Hij is echt heel nauwkeurig en doet het liefst alles zelf. Als ik lets heb gedaan en het is niet naar zijn zin, wordt hij chagrijnig en dat heeft natuurlijk zijn weerslag op mij. Achteraf realiseren we ons wel hoe zwaar zo'n verbouwing is en wat een druk het op je relatie legt. Als ik de foto's bekijk, zie ik echt twee zombies. In 2001 hebben we ons huis gekocht. We wilden graag in een oud, karakteristiek pandje wonen en dat is gelukt. We moesten daardoor dus wel flink verbouwen. Drie maanden hadden we onszelf gegeven om alles te doen. Gelukkig kregen we veel hulp van onze ouders. En al die tijd hebben we bij Franks moeder in huis gewoond.

Tijdens het verbouwen zijn er best wel wat woorden gevallen. Omdat we allebei overdag gewoon werkten en 's avonds en in het weekend gingen klussen, waren we al snel erg moe. We moesten ons huurhuis uit en daar liepen we ook nog eens tegen de nodige problemer aan. Zo moest ik daar de vloerbedekking var de trap schrapen. Het zat muurvast. Geloof me, daar zit je echt niet op te wachten als je ook nog met een verbouwing bezig bent!
In het nieuwe huis moest er veel gesloopt worden. Op een gegeven moment stonden er alleen nog vier muren. Toen zijn er wel wat
momenten geweest dat ik het echt niet meer zag zitten.

Zodra alles eenmaal stond, moesten er honderder gaatjes geplamuurd worden. Frank wilde dat natuurlijk allemaal zelf deen, ik begon aan het plafond in de slaapkamer. Uiteindelijk bleek dat ik het plamuur er veel te dik had opgesmeerd. En het ging er niet meer af, zelfs niet met een schuurmachine. Frank ging compleet uit zijn dak. Natuurlijk werd ik daar op mijn beurt ook niet vrolijker van. Het gereedschap vloog door de lucht. We hebben ons er nu maar noodgedwongen bij neergelegd dat er wat bulten op het slaapkamerplafond zitten.
Zelf kon ik Frank af en toe ook wel wat doen. Zo vond hij het nodig een gat van anderhalve meter te graven In de tuin voor de riolering. Mijn tuin, waar ik me al helemaal op had gestort, was volledig geruïneerd! Kijk, daar werd ik niet bij van.

Wat ook niet zo leuk was, was toen Frank in de keuken een tang op het nieuwe laminaat liet vallen. We hadden het helemaal gehad en Frank is woedend het huis uit gestampt. Hij kwam gelukkig een kwartiertje later wel weer terug, Maar er zit dus nog steeds een deuk in de vloer. Van de verbouwing hebben we in ieder geval geleerd dat als iets niet kan zoals het moet, het maar moet zoals het kan. Achteraf zijn we gelukkig wel heel tevreden over het resultaat!"