In de nacht van zaterdag op zondag werd in het clubgebouw ‘De IJsschuit’ van IJsclub Marken voor de twintigste keer de klaverjasmarathon georganiseerd.

In 1986 is het begonnen, een ware kaartmarathon waarbij vierentwintig gevestigde klaverjassers gedurende acht ronden van zestien spelletjes zoveel mogelijk punten bij elkaar proberen te spelen om maar niet te degraderen en daardoor voor een volgende deelname aan dit evenement te worden uitgesloten.

Het begon allemaal in de kantine ‘Het Slakkenhuis’ van tennisclub TC Marken. In 2000 is de locatie verruild voor partyschip ‘The Dutch Princess’ en nadat ‘The Dutch Princess’ begin 2005 de territoriale wateren van Marken heeft verlaten, verhuisde het evenement naar ‘The Flying Sailer’. Later werd vanwege van het sluitingsbeleid van de gemeente Waterland het spektakel verhuist naar ‘De IJsschuit’.

Bij de klaverjasmarathon is het NIET degraderen belangrijker dan het winnen. Bij degradatie wordt je voor deelname volgend jaar uitgesloten.

De winnaar van 2013 is Martin Boes met 13.803 punten en hij mocht de wisseltrofee in ontvangst nemen. Onderin was het tot en met de allerlaatste spelletjes razend spannend en uiteindelijk bleek het verschil tussen degraderen en niet degraderen slechts 35 punten te zijn. De vier degradanten dit jaar zijn : Klaas Zeeman, Jan Cornelis de Jong, Denis Visser en Frans Boes. Zij mogen volgende keer op eerbiedige afstand toekijken.

Jan Schild (Utrecht 1943) woont sinds 1973 op Marken. Vanaf die tijd bestudeert hij de historie
van het voormalige eiland. Hij is orthopedagoog en was direc- teur van een school voor speci- aal onderwijs. Onlangs ver- scheen zijn boek "Brood op de plank", een overzicht van ruim honderd jaar nering en ambacht op het voormalige eiland Mar- ken. De schrijver is een verwoed verzamelaar en heeft een grote collectie over Marken opge- bouwd. Hij publiceerde diverse artikelen over de geschiedenis van Marken en geeft lezingen en rondleidingen. Schild schreef eerder al twee boeken: Marken in grootmoeders tijd (1989) en Marken en Oranje (1991). Het boek kost €29,95 en is te koop in de boekhandel of bij de schrijver Jan Schild, Kerkbuurt 175 in Marken, tel. 0299- 601255, Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

1. Favoriete tijdsbesteding in Waterland?
   Bezig zijn met mijn verzameling van Marken en hardlopen.
2. Welke inwoner van Waterland mag van u een lintje krijgen?
   Ik heb waardering voor iedereen die vrijwilligerswerk doet en dat zijn er in de Marker gemeenschap nog al wat. En ik zou iedereen die heeft meegewerkt aan de totstandkoming van mijn boek wel een lintje willen ge- ven, maar dat wordt wel wat al te gek.
3. Wat zou uw eerste daad zijn als u burgemeester van Waterland was?
   Alle raadsleden het boek "Brood op de plank" laten lezen, want zonder kennis van het verleden is er geen kennis van het heden. Marken is een cultuurhistorisch monument, maar geen openluchtmuseum. De overdreven aandacht voor het toerisme bij de gemeente en de provincie irriteert mij mateloos, vooral omdat slechts weinigen op Marken er hun brood mee verdienen. Er wordt altijd gedacht dat men hier van het toerisme leeft, dat is één van de grootste vooroordelen over Marken.
4. Met wie zou u graag een dag willen ruilen?
   Met mijn vrouw, om te zien hoe het is om met mij door het le- ven te gaan. Het zal me onge- twijfeld meer inzicht in mijn eigen handelen en dat van haar geven.
5. Wie krijgt van u een rode kaart?
   Met een rode kaart sluit je iemand helemaal uit, een gele kaart of waarschuwing lijkt mij voldoende. Ik denk dan aan degenen die binnen het oude gedeelte van Marken parkeerplaatsen zouden willen aanleggen, dat gaat mij echt te ver. Er moeten toch oplossingen te bedenken zijn zonder het aanzien van Marken te schaden.
6. Heimelijk genoegen?
   Volgens van Dale is heimelijk: 1 (van gevoelens, handelingen) geheim => in het geheim, in stilte, onderduims, onderhands, ondershands, sneaky, stiekem, stil, stilletjes, tersluiks, verho- len. Als ik al heimelijke genoegens had dan zou ik het dus niet vertellen.
7. Wat zou u doen met een miljoen?
   Ik voel me al rijk, ik heb een leuke vrouw, fijne kinderen en een mooie plek om te wonen. Ik denk dat er aan mijn levenswijze niets zal veranderen. Ik zou voor mijn kinderen een huis kopen, zodat zij zich daar geen fi- nanciële zorgen over hoeven te maken.
8. Levensmotto?
   Als je iets afspreekt, moet je het ook doen.
9. Als ik meer vrije tijd had, zou ik...?
   Ik heb al alle tijd aan mijzelf, en toch kom ik nog altijd tijd te kort. Ik hoop wel dat mij nog enige tijd gegeven is, want ik wil nog wel een aantal boeken over Marken schrijven.
10. Met wie zou u een weekje op een onbewoond eiland door wil- len brengen en wat neemt u zeker mee in uw koffer?
    Met mijn vrouw. Ik neem lucifers mee om een vuurtje te maken, een paar goede flessen wijn en mijn hardloopschoenen.

De Eilandraad is al sinds 2006 betrokken bij de plannen om de omringdijk te versterken. Dit gaat dan om de hele omringdijk met uitzondering van de Noordkade (deel vuurtoren/bukdijk). Vorig jaar is een werkgroep opgericht omdat het door Rijkswaterstaat voorgestelde ontwerp op nogal wat weerstand stuitte vanwege de omvang (breedte/hoogte), de daarmee gepaard gaande zetting en het moeten verwerven c.q. onteigenen van land. De dijksloot komt in dat ontwerp namelijk 10 tot 15 meter naar binnen en er is c.a. 400 strekkende meter stalen damwand vereist ter hoogte van aangrenzende bebouwing. Ook is deze werkgroep opgericht om deel te kunnen nemen aan ontwerpateliers Meerlaags Veiligheid. Dit is een nieuw fenomeen wat Rijkswaterstaat 7 februari jl. in Het Trefpunt heeft gepresenteerd en zaken als dijkversterking, maatregelen in de openbare ruimte en evacuatieplannen combineert.
Ondertussen is er door de werkgroep bij Rijkswaterstaat ook een Marker alternatief ingebracht. Dit betreft een nieuwe dijk op grondverbetering, c.a. 20 meter buiten de huidige dijk waarna de bestaande dijk wordt afgegraven en verwerkt tegen de nieuwe omringdijk. Hierdoor ontstaat er een brede binnenberm die beter is te onderhouden. Deze nieuwe dijk zal dan dezelfde fundering krijgen als b.v. de verbindingsdijk (veen eerst vervangen door zand), en zal beperkter van hoogte zijn omdat deze nagenoeg niet meer zal verzakken. Dit plan is tijdens de Openbare Vergadering van 17 juni gepresenteerd en werd breed gewaardeerd. Voor details zie onze website bij het verslag van de Openbare Vergadering van 17 juni jl.. Heeft u vragen of opmerkingen mail deze dan naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. t.a.v. werkgroep Dijkversterking.

Wij zijn trots, mensen met een sterke wil

Het toeristenseizoen is weer begonnen op Marken. Maki Zeeman opende vorige week het kijkhuisje aan de haven, waar het Marker verleden te zien is. Een herinnering aan oude tijden.

Lente. De zon schijnt vriendelijk, op de dijk naar Marken fietsen vooral mannen in felgekleurde wielershirts het wintervet weg. Een groep oudere Markers loopt in linie door een weiland. Stokken in de hand om de nesten van weidevogels te markeren. De eerste toeristen dwalen door de smalle straatjes. De Kerkbuurt is populair met zijn typische groengeschilderde Marker huisjes. Bij het huis van Maki Zeeman en haar man gaat de camera als in een reflex in de aanslag. Daar woont de dochter van Mae West, al zal de toeristen dat niks meer zeggen. Mae West was de bijnaam van de moeder van Maki's moeder. Gekregen van Amerikaanse toeristen, naar de rondborstige filmactrice. ,,Mijn moeder stond altijd zo, met de handen in de zij. Dan zie je ook meteen waarom ze haar Mae West noemden", lacht Maki Zeeman. ,,Nu heb ik het postuur van mijn moeder."

Familie
Maki woont met haar man hij is een van de mannen die zich bekommeren om de weidevogels-in een huisje dat al een eeuw in de familie is. ,,Al van voor de watersnood", zegt ze. Zo gaat dat in Marken. Zes bij vier is haar woning. In haar veel ruimere oude huis, enkele meters verderop, woont nu een zoon met zijn gezin. Zo blijft het in de familie. ,,En vanavond, als ze allemaal weer thuis komen van het werk, dan zitten we hier beneden in het zonnetje en drinken een borreltje en praten we elkaar bij." Familie is belangrijk op Marken.

Dracht
Maki, eigenlijk Maritje, ,,maar omdat ik zo'n kleine opdonder was, noemde iedereen me Maki", haalt de familiefoto erbij. Een groot gezin hadden haar ouders. Zeven jongens, drie meiden. De mannen, op één na, in dracht. De meisjes ook. ,,Ik heb de Marker dracht tot tien jaar geleden gedragen, maar nu alleen nog met Pasen, kerst en Koninginnedag. En mijn kinderen dragen het helemaal niet meer. Je loopt zo in de kijker, vinden ze."

Reinheid
Het waren barre tijden in haar jeugd op het eiland. ,,Iedereen was arm. We sliepen met zijn allen op zolder, gewoon, door elkaar. Het was er altijd heel gezellig. Vader zat steeds op zee. Moeder regelde alles; de vrouwen hebben de broek aan op Marken. Mijn moeder was een sterke vrouw, nooit een pilletje geslikt. We waren een gezegend gezin. Er heerste veel tbc op Marken, maar daar zijn wij verschoond van gebleven. Het was hard werken hoor. Die reinheid, alles moest altijd schoon zijn. En we hadden geen stofzuigers, alles ging met stoffer en blik.
Op maandag stond je om vijf uur 's morgen de was te doen aan de teil."

Kijkhuisje
Streng was haar moeder niet, al had ze wel 'de zweep eronder'. Eigenzinnig ook: ,,Mijn moeder had een spreuk: 'Doe wat je wilt, gekletst wordt er toch'. We
hebben allemaal die trots." Haar moeder Ale en haar tantes Jannetje en Sijtje Boes openden hun huis voor toeristen. ,,Dat kwam door een Volendammer, die hier op Marken vaak met toeristen kwam. Hij zei 'Ale, je moet je huisje openstellen, dat vinden ze leuk. Daar verdien je veel meer mee dan met die souvenirtjes'. We gingen altijd met een mandje met souvenirs langs de toeristen. Aardige mensen trouwens, die Volendammers. Maar je kon er natuurlijk niet mee omgaan, ze waren katholiek. Mijn moeder verkocht niks aan huis. Het was alleen kijken. En de bijdrage was vrijwillig. Je was blij met een dubbeltje, en als je een kwartje kreeg was het veel. We hebben er aardig aan verdiend."
De concurrentie tussen de tantes om de gunst van de toerist was stevig. Ze konden daar flink over bakkeleien op de kade. Een familietrekje: Maki komt uit een familie waar ze niet bang zijn elkaar de waarheid te zeggen. De discussies waren en zijn stevig, vertelt ze. ,,We zijn allemaal mensen met een sterke wil, flinke praters ook. Over politiek, over de kerk. Mijn broers hadden soms hervormde meisjes. Nou, dan konden we tegen elkaar tekeer gaan. Maar het werd nooit rot. Mijn ouders zeiden altijd 'Je mag best ruzie maken, maar nooit boos blijven'. Och, je weet wat je aan elkaar hebt." Dat wisten Markers sowieso:
,,Iedereen kent elkaar. Als je en scheve schaats reed, was dat op heel Marken bekend. Het werd je wel vergeven, maar het werd nooit vergeten", lacht ze fijntjes. Het geloof was altijd heel belangrijk. Vlak achter haar huis is de hervormde kerk, daar komt ze niet. Maki's familie is gereformeerd. Maar niet zwaar: ,,Vroeger was dat heel belangrijk. Tweederde is hervormd, de rest gereformeerd. We zijn allemaal overgegaan naar de PKN, maar we gaan nog steeds naar onze eigen kerk. Wij zijn niet van dat heel sombere zoals je
wel eens bij gereformeerden hebt. Juist niet, wij zijn veel vrolijker. We hebben toch de verlosser gehad. Wij hebben iets heel rijks, we geloven in het hiernamaals. Je moet genieten van de dingen, genieten van het leven."

Kerkeraad
Hoewel inmiddels 70, heeft Maki Zeeman het nog steeds druk. ,,Ik heb twintig jaar in de kerkenraad gezeten. Daar ben ik twee jaar geleden mee gestopt, maar je hebt zo'n kringetje van mensen opgebouwd waar je al-
tijd op huisbezoek ging. Dat doe ik nog steeds. Voor een praatje, of om boodschapjes te doen, de ramen te lappen als het nodig is."
Ze wijst op de borden aan de muren. ,,Antiek, maar ik weet niet of mijn kinderen ze willen hebben, later. Of de grote klok. Het huisje wel, daar pezen ze nu al op", grinnikt ze.
Maar dan zullen ze nog lang moeten wachten. Want Maki Zeeman staat nog zeer energiek in het leven.

De maand mei van 2007 zullen Kelly Zeeman (13) en Selina Commandeur (14) niet gauw meer vergeten. Districtskampioen onder 14 en Nederlands kampioen met district West I onder zowel 15 als 14. Beide voetbalsters van Marken kunnen het nog nauwelijks geloven maar weten dat dit naar meer smaakt. ,,Ons volgende doel is Oranje", glundert Selina.

Zaterdagmiddag vijf uur. Sportpark Elzenhage in AmsterdamNoord is al aardig volgelopen voor het cruciale duel tussen zaterdagtweedeklasser Marken en Vlug & Vaardig dat over een uur van start gaat. De supporters van Marken, beter gezegd het beroemde 'Vak S', hebben al bezit genomen van de hoofdtribune van DWV. Onder hen Kelly en Selina. De witte en zwarte T-shirts met de opschriften 'Beer-EGoed' en 'De Beer is Los' vinden gretig aftrek bij de Markers en zouden ook uitgelegd kunnen worden als een soort ode aan beide jonge talenten.

Oud-eerste elftalspeler Klaas Zeeman haalt zijn dochter met Selina voor even uit het rumoer en even later zitten we in de kantine van DWV.,,We zijn nog maar één stap van Oranje af", kopt Kelly. Het gaat snel met beiden. Voetbal is hun grote hobby. Kelly:,,Ik was twee jaar toen ik al een voetbal kreeg en op mijn vijfde ging ik al op voetbal. Ik kwam al snel in een jongensteam terecht. Op mijn negende kwam ik al in de vertegenwoordigende teams van de KNVB terecht." Voor Selina duurde het wat langer.,,Ik was 10 jaar toe ik ging voetballen."

Beide talenten speelden bij hun club Marken dit seizoen in de C2 en werden achter FC Purmerend tweede, volgend seizoen wacht de B1. Kelly balend:,,Het doel was om kampioen te worden en dat heeft er ook wel ingezeten. Maar we verloren twee keer van FC Purmerend. Ik ben nogal fanatiek en ik was toen best wel chagrijnig. Het was een grote teleurstelling."
Kelly speelt bij Marken op de mid-mid-positie en bij het districtsteam achterin. Selina speelt zowel bij Marken als het districtsteam onder 15 in de spitsen bij onder 14 op de mid-mid-positie. De verschillen zijn evident volgens de twee. Kelly lachend: ,,Bij de KNVB gaat het er serieuzer aan toe en mag je niet te veel lol trappen. Het is belangrijk dat je luistert naar de trainer. Bij Marken probeer ik meer mijn eigen spelletje te spelen."

Selina bevestigt de woorden van haar vriendin en achternichtje.,,Bij de KNVB zijn de trainingen gevarieerder en veelten nemen. Neem Amerika, daar kijken er meer mensen naar het damesvoetbal dan naar de heren."

De twee meiden weten dat ze er nog niet zijn. Zelfkritiek is hen niet vreemd. Selina:,,Ik scoor de laatste tijd een beetje moeizaam. Snelheid is mijn belangrijkste wapen maar qua techniek zou mijn balbeheersing nog wat beter kunnen." Kelly noemt de snelheid van handelen als voornaamste verbeterpunt. ,,Vooral op de eerste drie meter."
De belangstelling voor hun persoontje vinden ze te gek. Selina:,,Op de website van Marken staan er veel berichten over ons, buiten Marken moeten we vaak vertellen wat we doen. Maar de reacties zijn heel leuk, iedereen hoopt dat we later veel op de televisie komen."

Je kunt ze met recht voetbalgek lopen. Vooral Kelly mist maar weinig van voetbal.,,Ik zie alles. De wedstrijden van Tele 2 zie ik bij een ander, de Champions League zie ik gewoon thuis. Thuis praat ik met mijn vader sowieso veel over voetbal, bijvoorbeeld wat ik fout en goed heb gedaan. Ja Klaas was een harde. Hij was in staat om in de 90ste minuut nog een rode kaart te pakken." Selina lachend:,,Ik zie alleen maar de finales en samenvattingen. Wel praat ik met mijn vader veel over voetbal, daardoor heb je ook een betere band. Een leven zonder voetbal zou ik maar saai vinden. Het houdt me de hele week bezig, we trainen wel vier keer in de week. Misschien ga ik wel door tot mijn zestigste."

Kelly:,,Ik moet er niet aan denken om op ballet te zitten."

Op en top Marker kerst, knutselen, musicerende 'engeltjes' en Jerre en Yorn beschilderen sneeuwpopjes. Of zijn het kerstmannetjes?

Markers houden niet zo van kitsch. Wel van kerst. En nog veel meer van liefdadigheid. ,,Best een lelijk ding, hè", zegt een bezoeker van de kerstmarkt in Voor Anker, die net voor vijf euro een minikerststalletje heeft aangeschaft. ,,Ik durf het eigenlijk niet mee naar huis te nemen en ik denk dat ik het nooit uitpak. Maar ach, 't is voor het goede doel."

Dat goede doel is Pink Ribbon, dat strijdt tegen borstkanker. Vrijwel de hele opbrengst van de markt, die zaterdag voor het eerst op Marken werd gehouden, gaat daar naar toe.,,Er zijn een paar commerciële verkopers, maar alle spullen voor de tweede handsmarkt zijn gedoneerd door de Marker bevolking", zegt Agnita Peereboom van de organisatie.,,En ook de opbrengst van de snacks en de glühwein is voor het goede doel."

De markt is amper begonnen of er is al geen doorkomen meer aan in Voor Anker. Het is dringen voor de tafels met kerstprullaria en bezoekers worden door Gerard van Wort 'omgeluld' om vooral iets te kopen. ,,Oké, veel mensen vinden de koopwaar misschien niet allemaal even mooi. Smaken verschillen. Maar als je er een goed verhaal bij hebt, dan willen de mensen toch kopen. Het gaat voortreffelijk."

Maar om ook aan de kerstman iets te kunnen slijten moet je wel van hele goede huize komen. Aan de tafel van Van Wort trekt hij veel bekijks als hij een praatje maakt met Immetje Stoker, geboren en getogen op Marken en nog dagelijks gehuld in de plaatselijke klederdracht.,,Ach kijk nou toch! Wat een prachtig tafereel. Marker kerst in beeld. Kan het nog mooier?"

De kleine Niels van Veen (4 jaar) wordt een beetje verlegen van alle aandacht. Vol bewondering staart hij de kerstman aan en droomt ervan hem ooit op te volgen.,, Blijf maar in de buurt, jongen, dan leer je het vak vanzelf."

Even later heeft Immetje Stoker de rust opgezocht en geniet ze in stilte van de kinderen aan de knutseltafel. Kerstengeltjes maken ze, en herdertjes. En de broertjes Jerre (8) en Yorn (4) beschilderen beeldjes van gips. ,,Een sneeuwpop", zegt Yorn. ,,Nee jongen, het is een kerstman", verbetert zijn broer. ,,Ook goed." Van Yorn hoeft een kerstman niet per se rood te zijn. Trots toont hij zijn zwart met bruin geschilderde beeldje. ,,Die kan in de kerstboom." Trotse ouders en opa's en oma's verdringen zich verderop voor een optreden van de 'engeltjes' van Eveline Peereboom. De kinderen begonnen in september met het bespelen van trompet en blokfluit en nu al spelen ze kerstliedjes bijna vlekkeloos. Een enkele valse noot, maar die kan de kerstvreugd op Marken niet drukken.

Zoals in eerdere berichtgeving hebben aangegeven, is de Gemeente Waterland het afgelopen jaar bezig geweest met het opknappen van de begraafplaats op Marken, met name de algemene graven. Tegelijkertijd heeft de gemeente ook de oude orderegels in ere hersteld. Dit betekent concreet dat er geen blijvende ornamenten, planten en struiken meer op de algemene graven mogen worden geplaatst, teneinde op die manier de verrommeling die de laatste jaren is opgetreden een halt toe te roepen. Dit heeft geleid tot een Wijziging Verordening Algemene Begraafplaats Marken.

Vanuit de inwoners kwam bij de Eilandraad (ER) het verzoek om de mogelijkheid te onderzoeken om een klein standaard monumentje te mogen plaatsen.

De gemeente heeft dit verzoek positief ontvangen en heeft de ER gevraagd een voorstel te doen hoe het standaard grafsteentje er qua vormgeving en afmetingen  uit zou moeten zien.

Uitgangspunt was hierbij dat de afmetingen dusdanig moeten zijn dat er drie steentjes op een graf geplaatst kunnen worden en de vormgeving past in de traditionele soberheid van de algemene graven.

Na enig onderzoek is het voorstel van de ER een donker grijs/zwart steentje, 30 cm hoog en 25 cm breed, liggend onder een hoek van 30 graden geworden. Op de steen kan de naam, geboortedatum en sterfdatum van de overledene geplaatst worden in standaard witte letters.

De prijs van deze gedenksteen is € 175,- inclusief btw en plaatsing, te bestellen bij het Monumentenpaleis G.J. Conijnstraat 6 1131 DZ Volendam

Tijdens de afgelopen Openbare Vergadering hebben de aanwezige inwoners van Marken unaniem hun goedkeuring aan het voorstel van de ER gegeven. De gemeente heeft hierna het voorstel overgenomen en zal de mogelijkheid tot het plaatsen van een standaard steentje op de algemene graven opnemen in de nieuwe Verordening op het beheer en gebruik van de gemeentelijke begraafplaatsen.

Binnenkort zal ook een begin worden gemaakt met het onderhoud van de groensingel rondom de begraafplaats. De hoge bomen zullen worden gesnoeid en tegelijkertijd geïnspecteerd. De bomen in slechte staat zullen worden verwijderd. Op de plaatsen waar de bomen worden verwijderd wordt de onderbegroeiing aangevuld met heesters om een dichte groensingel rondom de begraafplaats te behouden.

Uit toetsing is gebleken dat delen van de Zuid- en Westkade op Marken niet voldoen aan de veiligheidsnormen.

In het gemeentehuis van Waterland en de bibliotheek op Marken ligt tot en met donderdag 4 december de startnotitie MER 'Versterking Omringkade Marken' ter inzage. Ook zijn er op 12 en 13 november inloopbijeenkomsten bij het Hoogheemraadschap in Edam. De startnotitie geeft aan welke alternatieven Rijkswaterstaat voor het versterken van de omringkade in de MER-procedure gaat onderzoeken.

Ongeveer 16 van de 29 kilometer Markermeerdijk tussen Edam en Amsterdam voldoet niet aan de veiligheidseisen. Bij langdurige hoge waterstanden is de kans te groot dat de dijk bezwijkt. Het probleem zou vooral aan de instabiele binnenzijde zitten. Een oplossing zou kunnen. zijn het aan de landzijde met grond verzwaren van dijk en steunberm of de as van de dijk buitenwaarts te verschuiven. In het gebied ten zuiden van Uitdam zou de dijk bovendien te laag zijn. Ook werkt Rijkswaterstaat aan een dijkversterkingsplan/MER voor de Omringkade omdat uit toetsing is gebleken dat delen van de Zuiden Westkade op Marken niet voldoen aan de gestelde veiligheidsnormen. Zo is de dijk op ver schillende locaties niet hoog genoeg en is de steenbekleding te licht. Voor deze dijkversterking is een MER-procedure vereist, conform de Wet milieubeheer. De eerste stap in deze procedure is de startnotitie. In de startnotitie wordt het probleem beschreven, de mogelijke effecten verkend en realistische oplossingen weergegeven.

Ter inzage
Provincie Noord-Holland verzorgt als bevoegd gezag de ter inzage legging van de startnotitie. Die ligt tot met 4 december 2008 bij het gemeentehuis van Waterland, de bibliotheek Marken, Provincie Noord-Holland en Rijkswaterstaat Noord-Holland. In deze periode kan iedereen een zienswijze indienen bij Provincie Noord-Holland. Ook geeft de Commissie voor de MER een 'Advies richtlijnen MER'. Het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier heeft ook de startnotitie voor de milieueffectrapportage (MER) voor de dijkversterking Edam-Amsterdam vastgesteld. Daarin is aangegeven welke manieren om de dijk te versterken nader wor-den onderzocht. In november wordt deze ter inzage gelegd. Op basis van dit advies en de ingediende zienswijzen stelt Provincie Noord-Holland de richtlijnen vast. Deze richtlijnen vormen het kader voor het dijkversterkingsplan/MER. Hierin werkt Rijkswaterstaat de details van verschillende varianten voor dijkversterking uit en maakt een afweging tussen deze varianten. Het doel is het ontwikkelen van een voorkeursvariant. Als het dijkversterkingsplan/ MER is goedgekeurd door het bevoegd gezag volgt nog een inspraakronde. De start van de realisatie staat gepland voor 2011.