Richard en Anton trakteren iedere ongenode gast op een gevoelige mep met een kwalitatief prima knuppel.
Inbrekers op heterdaad betrapt en direct ingerekend door doortastende bewoners
Vorige week maandagnacht was het stil op Marken. Iedereen was in diepe rust. Iedereen behalve Richard en Anton (*). Zoals gewoonlijk sliepen deze buurmannen een hazeslaapje. "Ik slaap altijd heel licht en ben bij het minste gerucht klaarwakker," vertelt Richard (48). "Mijn buurman Anton heeft me wel 'ns verteld dat hij óók zo'n rare snurker is. Och, een probleem is het niet. Zoiets went. Ergens tussen drie en vier uur hoorde ik dat een auto bij mij voor de deur aan de IJsselmeerweg stopte. Ik m'n bed uit en ik rook meteen onraad. Supersnel m'n kleren aangeschoten en buurman Anton gebeld. 'Anton,' zei ik, 'trek vlug je broek aan en kom naar mij toe want er staat een auto met draaiende motor en gedoofde lichten bij mij voor de deur'."
Heel even dacht Richard (55) dat er een taxi in zijn straat stond. Maar dat was vreemd, want welke taxi heeft een aanhanger..? De niet bang uitgevallen Marker glipte zijn huis uit en noteerde direct het kenteken van de verdachte auto. De inzittenden waren in geen velden of wegen te zien.
Richard: "Verdachte zaak. In de aanhanger stonden enkele fietsen. Blijkbaar net gestolen en klaar om mee te nemen. M'n buurman alarmeerde zonder aarzelen de politie. Bij de aanhanger zagen we ook nog een tas vol vlees staan. Volgens ons zojuist uit een diepvriezer gejat. Wij op zoek naar de mannen en voor alle zekerheid had ik een stuk eikehout bij me, ter grootte van een honkbalknuppel. Opeens staan we in het donker voor een lange vent. Hij droeg geen hoedje maar hij schrok wèl! Het stuk gespuis rende naar zijn auto en scheurde ermee weg. Omdat wij de buurt als onze broekzak kennen renden we naar de Minneweg en daar zagen we nog net de achterlichten van die auto in de duisternis verdwijnen. En toen... wie kwam daar aangelopen? Inderdaad, boefje nummer twee. Hij liep zó in onze armen. 't Ventje sprak geen woord Nederlands, maar dat was geen probleem. Ik zwaaide met die knuppel en zei: 'Als je één stap doet doe ik net of je hoofd een honkbalbal is!!' Hij begreep ons perfect. Richard fouilleerde hem en pakte al zijn bezittingen af, waaronder zijn telefoon. Hij had zich in járen niet gewassen want hij stonk erger dan een beerput. Bij de Minneweg is een bushalte. In het bushokje gebaarden we dat hij moest gaan zitten en zich héél koest houden. Een compliment voor de politie want al een paar minuten later was er een eenheid ter plaatse en we konden de dief, het bleek een Pool te zijn als hapklare brok aan de agenten meegeven. Die dreigementen van ons waren echt gemeend: als de man het gewaagd had zich te verzetten zouden we hem een behoorlijke timmer verkocht hebben. Want je moet nu eenmaal met je jatten van andermans spullen afblijven, nietwaar?
Van verder slapen is die nacht weinig terecht gekomen. Richard en Anton werden thuis door hun familie als helden ingehaald. De hele buurt leefde mee met het moedige optreden van het duo. Dank zij hun kordate optreden kon voorkomen worden dat diverse eigendommen gestolen werden. Ook de gevluchte dief, eveneens een Pool, kon achterhaald worden. Vastgesteld werd dat één van hen nog een gevangenisstraf van 90 dagen tegoed heeft.
Bloemen van politie
In de woningen van de mannen van het 'arrestatie team van Marken' is het één grote bloemenzee. Buren boden de dapperen een fleurige ruiker aan. Ook de politie liet zich niet onbetuigd. Namens de chef van het politie district Zaanstreek-Waterland werd een fraai boeket op het adres aan de IJsselmeerweg afgeleverd. 'Veel dank. U hebt prima gehandeld!' vermeldde het bijgaande kaartje. Zowel Richard als Anton kunnen nu vrolijk lachen om het niet alledaagse avontuur dat zij achter de rug hebben.
"Maar we hebben er ook van geleerd," zeggen zij. "De mensen moeten, vooral nu de dagen kort zijn en de nachten lang, de schuren op slot doen. Geef de dief geen kans en maak het hem zo moeilijk mogelijk. En bovendien: wees niet bang maar grijp bij onraad direct in en bel de politie. Bij ons in de buurt hebben we er nu al voor gezorgd dat de dief zonder werk komt te zitten. Want we hebben inmiddels een 'belboom' in het leven geroepen. Het werkt heel eenvoudig: bij onraad pak je een lijst waar tien telefoonnummers van buurtbewoners op staan. De eerste die wakker wordt belt alle nummers en we sluiten met z'n allen zonder aarzelen de wijk af. Knappe jongen die ons dan nog kan ontglippen. Vraag het maar aan onze Poolse gasten!"
(*) Op verzoek van de betrokkenen zijn de namen aangepast.
